مشرق - امسال بهار سینما ایران در شرایطی آغا می‌شود که تا حالا یکی از آرام‌ترین و منطقی‌ترین دوره‌های جشنواره را داشته‌ایم و امیدواریم این روند تا پایان جشنواره ادامه داشته باشد و درنهایت‌به کلیت سینمای ایران سرایت کرده و فضای حاکم بر آن را دربر بگیرد.
شاید برای مقدمه بد نباشد مروری داشته‌باشیم بر آنچه در پیش‌تولید جشن سینمای ایران گذشت:
امسال مقدمات برگزاری جشن زودتر از اغلب سال‌های قبل شروع شد. از تعیین دبیر و تیم اجرایی تا اعلام اعضای هیات انتخاب و اعلام فیلم‌ها و اعلام جداول نمایش و ...
به‌نظر می‌رسید باتوجه به روند تند پیش تولید جشنواره، زمان نسبتا زیادی که میان اعلام اسامی فیلم‌ها تا شروع جشنواره موجب شود تا اهالی رسانه به‌سراغ حاشیه‌هابروند و جشنواره حاشیه باران شود.اما این اتفاق نیفتاد و انتقادات اهالی رسانه عموما منطقی بود. ایرادهایی ازجمله درباره پوستر جشنواره که اصلاح شد.


البته در همین مدت انتقاداتی هم ازسوی راه نیافتگان مطرح شد که با استقبال چندانی مواجه نشد. همه می‌دانستند که انتقاد این گروه به‌سبب راه‌نیافتن فیلمهایشان است و عصبانیت ناشی از انتخاب نشدن. این بود که انتقادها مورد استقبال رسانه‌ها قرار نگرفت. حتی کارگردانی مثل رحمانیان هم با نشست و داد و فریاد و شخصی کردن انتخاب نشدن فیلمش هم نتوانست نظر مثبت اهالی رسانه را کسب کند.
 فیلم‌های تلخ: شاید یکی از مواردی که بهانه خوبی به‌دست مخالف‌خوانها داد حرف‌های فریدون جیرانی در یکی از برنامه‌های تلویزیونی بود. جیرانی با همان شکل تند و جویده جویده از تلخی فیلمها گفت. اما این را نگفت که طبیعتا برای رسیدن به امید نیاز به عبور از تلخی‌ها وجود دارد و این‌که تلخی در کنار شادی و غم و ..همه از عناصری هستند که درام بی آنها ناقص متولد خواهد شد. بعد هم همکار جیرانی در هیات انتخاب هرچه سعی کرد غیرمستقیم این را بگوید که  تم مثبت و امیدوارکننده یا بعضا پایان‌های امید بخش در بسیاری از فیلم‌های این دوره وجود دارد، نتوانست.

اما شاید توضیحات دبیر در نشست‌های جشنواره و برنامه‌های تلویزیونی، آنچه را شجاع نوری میخواست بگوید و نتوانست را گفت و کامل کرد.
 با تمام این حواشی و اندک امروز سینمای ایران درحالی آغاز سال جدیدش را جشن می‌گیرد که سبدی برای مردم تدارک دیده‌است شامل فیلم‌هایی با این ویژگی‌ها:

1- امسال فیلم‌هایی که به موضوعاتی ازجمله انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، منافقین و ..پرداخته‌اند همه قوی، خوش ساخت و دیدنی هستند. برای اولین بار در این سبد یک فیلم خوب و خوش ساخت درباره مدافعان حرم نیز به‌چشم می‌خورد که جایش در سینمای ما خالی بود.
اگرچه هرسال دوسه فیلم دفاع مقدسی و انقلابی در جشنواره بوده‌است اما معمولا این فیلم‌ها بجز موارد معدودی دارای ساختار قوی و قابل اعتنایی نبوده‌اند. اما امسال فیلم‌هایی ازجمله سیانور، امکان مینا، نفس، جشن تولد، بادیگارد و ایستاده در غبار ازجمله قوی‌ترین و خوش ساخت‌ترین فیلم‌های جشنواره‌اند که آبرومندانه و با قدرت آمده‌اند و بعضا یک سروگردن از بقیه فیلم‌ها بالاترند

2- بیش از هشتاد درصد فیلم‌ها موضوعاتی دارند در جهت تحکیم بنیان خانواده و شناساندن آفت‌هایی که خانواده را تهدید می‌کند. مواردی مانند آفت شک و سوء ظن و ... امسال از رضا میرکریمی تا مهدی گلستانه و هاتف علیمردانی تلاششان را بر ارتقای سطح کیفی سینمای اجتماعی سالم گذاشته‌اند. بر طرح آسیب‌هایی که ممکن است خانواده‌ها را تهدید کند و زنهار دادن آنها

3- اغلب کارگردان‌های جوان امسال در بخش نگاه نو آثاری دارند که به‌گواه کارشناسان درخشان است و امید به نسلی نو از سینماگران را زنده می‌کند. فیلم‌هایی ازجمله ابد و یک روز، ایستاده درغبار، من و ...

4- فیلم‌های امسال یک ویژگی مشترک دارند که کارشناسان و اهالی سینما (که در اکران‌های خصوصی فیلم‌ها را دیده‌اند) به آن معترفند. بیش از هشتاد درصد فیلم‌های سودای سیمرغ و نگاه نو این دوره از جشنواره متعلق به سینمای قصه‌گو هستند و از فضای فیلم‌های سرد و شخصیت‌های خاکستری فاصله گرفته‌اند. امسال سال سینمای قصه‌گوست.

حاشیه‌های غیرجدی همیشه مخالف‌خوان‌ها: تا ساعتی دیگر سال نو سینمای ایران آغاز می‌شود. اگرچه همچنان جماعتی مخالف‌خوان که اصلا خوب یا بد جشنواره برایشان فرقی نمی‌کند و فقط بناشان بر مقابله با مسولان جشنواره و نگاهشان به میزهای مدیریتی سازمان سینمایی است تلاش دارند تا مثلا مچ فلان مشاور مدیرتدارکات را بگیرند و در این مورد افشاگری کنند یا روی دوبیتی تلخی و شیرینی باشند و بازی‌هایی از این دست، اما حالا دیگر هم مردم و هم اهالی رسانه می‌دانند که فارغ از تمام سیاست‌بازی‌های مرسوم، باید سینما را تقویت کرد. باید سینمای امید را با تشویق فیلم‌های امیدوار کننده مطالبه کرد. باید حامی سینما و فیلم‌های متعهد بود و باید کمک کرد تا نسل نو سینماگران بدرخشند و در فضایی سالم طرحی نو در سینما دراندازند.